Er zijn verschillende redenen waarom de JSM koos voor de etsen van Goya. Allereerst is er de uitstekende kwaliteit van zijn werk. Hij is niet alleen, net als Rembrandt, een artistiek genie, maar ook een uitmuntend technicus. We worden evenzeer geraakt door de inhoud van zijn werk als door de vaardigheid waarmee hij het overbrengt. Vooral zijn gebruik van aquatint is buitengewoon. Ten tweede heeft het JSM een sterke traditie in het tonen en ondersteunen van grafische kunst. Dat hebben we te danken aan Smits, die op zijn eigen wat ruwe manier een van de grote etsers van zijn generatie was. De keuze voor Los Desastres in het bijzonder heeft alles te maken met, wederom, de extreme kwaliteit van de etsen, en met Smits' eigen fascinatie voor oorlog.
Francisco de Goya (1746 - 1828) is een van de grootste figuren uit de Spaanse schilderkunst. Hij werd in 1786 aan het Spaanse hof benoemd. In 1799, zeven jaar nadat hij door doofheid was getroffen, publiceerde hij een eerste serie etsen. Die werden gekenmerkt door een knappe techniek en een sterke neiging tot het satirische, fantastische en het macabere. Goya's protestwerk "Los Desastres de la Guerra" bevat bittere en satirische beelden van de gruwelen van de oorlog en de verdierlijkte mens. De boodschap: De mensen op de etsen zouden u en ik kunnen zijn, hun leed kan het onze zijn. Goya houdt ons een spiegel voor.
Naast de werken van Goya, die speciaal voor de gelegenheid worden overgebracht vanuit zijn geboortedorp Fuendetodos in Spanje, zette het museum ook de oorlogsschilderijen van Jakob Smits in de kijker.