Smits’ werken rond olifanten weerspiegelen niet alleen zijn technische verfijning, maar ook een groeiende symboliek en een zoektocht naar het ultieme beeld. Het feeërieke karakter van de werken ademt een droomsfeer uit. Ze raken de fantasiesnaar aan van de toeschouwer. Het zijn droombeelden vol naïeve verbeeldingskracht.
Invloed van het Verre Oosten
Voor Smits lag de bakermat van onze kunsten in het Verre Oosten.
Bijbelse context
In de vroege fase (1904-1905) is de olifant een bijkomstig element binnen een Bijbels tafereel. Dat zie je in het werk De aanbidding der koningen.
Symboliek en eenzaamheid
10 jaar later keert Smits terug naar dit thema en tonen zijn werken De kleine olifant en Solitaire een sterke symbolische lading. De eenzaamheid van het dier reflecteert het isolement van de mens.
Experiment met kleur en licht
Met De drie olifanten en De karavaan vergroot Smits zijn blik. Hij begint hier te experimenteren met kleurcontrasten en licht-donkerwerking.
Hoogtepunt van de reeks
In zijn latere periode bereikt Smits een hoogtepunt in zijn olifantenreeks met schilderijen zoals De stoet der Magiërs en De drie wijzen op weg naar Bethlehem. Smits experimenteert met verftexturen om de ruwe huid van de olifanten weer te geven.
Ik hou van deze reuzen met hun kolossale lichamen en hun sprankelende ogen. De olifant is voor mij een symbool.
