München
In de herfst van 1879 arriveerde Jakob in München. Hij leerde er tekenen naar model. Het waren harde tijden. Zeker aangezien hij een moeilijke verhouding had met geld. Hij schreef bedelbrieven naar zijn ouders, maar vader Smits was niet van plan zijn koppige kunstenaarszoon te blijven onderhouden.
Na een tijdje werd Jakob de urenlange tekensessies op de academie beu. Hij twijfelde aan het kunstenaarsbestaan.
Wenen
In de zomer van 1880 overwoog Jakob, wellicht onder druk van zijn vader, een zeker bestaan als decoratieschilder op te bouwen. Hij ging naar Wenen, een stad die op dat moment zeer vooruitstrevend was op gebied van kunstnijverheid. Gustav Klimt studeerde aan hetzelfde instituut.
Het duurde niet lang voor de kneuterigheid van het Weense kunstnijverheidsonderwijs hem begon tegen te vallen. Zelfs de Weens architectuur kon hem niet boeien. ‘Veel te veel suikertaart, geen karakter,’ aldus Smits. Hij wou er zo snel mogelijk weg.
Rome
Eind 1880 belandde Jakob in Rome. Hij was al lang gefascineerd door de Italiaanse Renaissanceschilders. In Rome was echter zoveel te beleven dat er van werken weinig in huis kwam. Hij leerde naar eigen zeggen door rond te kijken. Jakob vond er definitief zijn roeping. Hij moest en zou kunstenaar worden. In de zomer van 1881 keerde hij, om financiële redenen, terug naar Rotterdam.
De profeet Jona (naar Michelangelo), 1880